Geure ideia, modu orokor batean azaldurik, honako hau da:
Gero eta jende gutxiago ausartzen da era bateko bere pertsonalitate propioa diseinatzen edozein eremuri dagokionean. Moda generalaren eragina gizartean oso gai zabala da, izan ere, aspektu askotako modak aurkitzen ditugu; esaterako arropa, orrazkera, teknologia, pertsonalitatea.... Hasiera batean, aspektu honetako bakarra aukeratzeko asmoa genuen, arroparena hain zuzen ere. Baina hausnarketa egin eta irakasle batzuekin hitz egin ondoren, gure artefaktoak aspektu bat baino gehiago landuko dituela pentsatu dugu.
Gure ustetan, modaren eremuak gure bizitzetan zati handiegia hartzen du, gehiegizkoa. Aspektu guztiak batzen dituen pertsona idealaren atzetik doa gizartea, bakoitzaren erabateko nortasuna alde batera utziz. Horregatik, pertsona bakoitzaren askatasun eta zoriontasuna aldarrikatu nahi dugu. Pertsonen askatasun eta zoriontasuna modaren eraginaren menpe dago eta ideia hau da guk kritikatzen duguna. Hemen duzue gure artefaktoaren aurkezpena zuzenean ikusteko aukerarik izan ez zenutenontzat, edo bideoa osotasunean ikusteko gogoz gelditu zinetenentzat, gure artefaktoaren inguruko ideia bat egiteko aukera!!!
ARTEFAKTOAREN EMAITZA (jendeak parte hartu aurretik):
Lana
aurrera eramateko eman genuen lehen pausoa elkarri praktiketan
egokitu zitzaigun ikasleen adina eta kopurua adieraztea izan zen.
Behin informazioa hau partekatu genuelarik, lanak banatu genituen.
Zorte handia izan dugu, maila guztietako ikasleak genituelako lana
burutzeko.
Hasteko,
lana bost zatitan banatu genuen zailtasun mailaren eta ikasleen
adinaren arabera. Hau egin ostean, lanarekin martxan jarri baino
lehen, eskuartean genuen proiektuaren berri eman genion gure gelako
irakasleari, baimena eskatuz. Irakasleek ez ziguten inolako
eragozpenik jarri eta berehala laguntzeko prest agertu zirenez,
lanari ekin genion.
Nahiz
eta hasieran gaia guk emateko ideia izan, lan guztia euren esku
uztea erabaki genuen. Aldaketa honen arrazoia ikasleei askatasuna
eman eta euren sormena lantzeko aukera ematea izan da.
Aiako
3.mailako ikasleak izan ziren ipuin hori sortzeko ardura izan
zutenak. Lehenik eta behin, lanaren berri eman zien Ane Arregik
ikasleei, nondik norakoak eta honen helburua azalduz. Jarraian, gela
guztiaren parte-hartzeaz, ipuina sortzen hasi ziren ordenagailuan.
Bakoitzak bere ideia ikaskideei luzatu eta gehiengoari gustatzen
zitzaiona eramaten zen aurrera. Hiru saio eskaini zitzaizkion
asmaketa lan honi.
Hau
egin ostean, ipuina taldekide guztiei bidali zitzaien gmail bidez,
lanarekin aurrera joatea ahalbidetuz. Hurrengo pausoa ahotsak
grabatu eta marrazkiak egitea izan zen.
Ipuin
kontalari lanak Irurako LH4B-ko ikasleek egin zituzten. Horretarako,
ipuina hamasei zatitan (ikasle kopurua) banatu zuen Lidek, iada
bakoitzari bere zatia zein zen zehaztuz, ikasle guztiek parte hartu
ahal izateko. Anek bezala, Lidek ere lanaren aurkezpenarekin hasi
zuen saioa. Ondoren, ipuin osoa irakurtzea etxeko lan modura bidali
eta batez ere beraien zatia ondo barneratzeko lana izan zuten, buruz
ikasi gabe. Hurrengo egunean, ahots grabaketei ekin genien. Hau
ikastolako gela aparte batean eta bost pertsonako taldetan eraman
zen aurrera, prozesua errazagoa izan zedin. Behin honekin bukatuta,
grabazioak Joneri bidali zizkion Lidek gmail bidez.
Irurako
ikasleak ahotsa grabatzen zuten bitartean, Santo Tomas Lizeoko
LH4A-ko ikasleak marrazkiak egiten ari ziren. Irakaslearen ausentzia
aprobetxatuz, Ane Aldazabalek ere proiektua aurkeztu zien ikasleei
eta bere zatia burutu zuen. Ipuina ozenki irakurri ondoren, zein
marrazki egin erabaki zuten eta haurrak taldeka banatu ziren hauen
ekoizpenerako. Talde bakoitzak marrazkiak burutzeko metodo propioa
erabili zuen, denen artean marrazki bat egitea edo bakoitzak berea
egin eta hauetako bat aurkeztea. Goiza lan hau burutzen pasa ostean,
marrazki guztiak bildu eta Itxasori eman zizkion eskura.
Itxasok,
Igeldoko lehenengo zikloko ikasleekin marrazki hauek koloreztatu
zituen. Ikasle kopurua baino marrazki gutxiago zeudenez, kopia
batzuk egin zituen Itxasok, bakoitzak bere marrazkia izan zezan.
Marrazkiak banatu baino lehen, lanaren berri eman zien Itxasok,
egindakoa eta egiteko zegoena azalduz. Ikasleek erabaki zuten ez
zutela ipuina irakurtzerik nahi, lana amaitzean guztia batera
ikustea nahiago zutela. Honenbestez, marrazkiak margotzeari ekin
zien. Marrazkiak koloreztatu ostean, Itxasok moztu eta ipuinaren
arabera ordenatu zituen, ikasleen marrazki guztiak ipuinean
agertzeko aukera izateko. Antolaketa hau burutu ondoren, argazkiak
atera eta Itxasok Joneri pasa zizkion gmail bidez.
Lanaren
azken pauso bezala, Jonek, Aiako 3.zikloko ikasleekin bideo muntaia
egin zuen arratsalde batean. Lehenik eta behin, Jonek ahots
grabaketa eta marrazkien argazkiak eskolako ordenagailu batera pasa
zituen. Guztiak han izanik, eta ikasleen informatikako saioa
aprobetxatuz, hauen artean lauko taldetxoak egin eta bideoaren
muntaketari ekin zion. Movie-makerprograma erabiliz, taldetxo bakoitza bideoaren
muntaian pauso bana egiten joan zen. Irudiekin muntaia osoa egin
ostean, kantua aukeratu eta audacity programaren bidez ahots
grabazioarekin elkartu zuten. Audacity bidez lortutako
audioak movie-maker programan zituzten irudietan txertatu
zituzten bideoari amaiera emanez.
Azkenik,
Jonek denoi bideoa bidali zigun gmail bidez eta bakoitzak
praktiketako azken egunean, lan honen emaitza erakutsi zien ikasle
eta irakasleei. Hori izan da gure lanaren prozesua.
Taldekide
bakoitzak egokitu zitzaion atala aurrera eraman zuen bere ikasgelan.
Egia esan, ez genuen inolako pega edo zailtasunik izan lana
egiterako garaian izan ere, irakasleak uneoro laguntzeko prest
agertu ziren.
ONDORIOAK:
Lan
hau aurrera eramatean, hainbat gauza aztertu eta deskubritu ahal
izan ditugu. Atera ditugun ondorioak ikaskuntza prozesuraren hainbat
aspekturekin erlazionatuta daude.
Lehenik
eta behin, gure adaptazio gaitasunaren inguruko gogoeta dugu.
Hasteko, bakoitzak gure ikastetxeetan aurkitu genuen egoeraren
araberako lan banaketa egin genuen lehenengo; maila bakoitzari
egokiena gerta lekiokeen zeregina jarri genion. Ondoren, ipuina
sortzeko prozesuak esaterako aldaketa bat jasan zuen. Hau da,
ikasleen sormena lantzeko aukera jada mugatuta zegoela ikusi
genuenez, guk askatasun hori eman nahian, ipuinaren gaia zehaztu
gabe utzi genien. Honela, beraien sormena are eta gehiago landu
zutela esan behar dugu.
Honekin
lotuta, ikasleen parte hartzea aipatu behar dugu. Ohartu gara,
beraien lana beste ikastetxeetako ikasleenekin elkartuz lan bakar
bat osatuko zutela jakinda, motibatuago eta gogotsuago jardun dutela
honetan. Ikasleak ez daude ohituta honelako ekimenetan parte
hartzera, beraientzat zeozer guztiz berria izan zen eta oso gustura
heldu zioten proposamenari.
Talde
lana sustatu zuen proiektu berritzaile bat sortu genuelakoan gaude.
Elkarlanean aritzea eskatzen zuen lan bat sortzeko zeregina izateaz
gain, erabakiak ere denen artean adostea eskatzen zitzaien ikasleei.
Horretarako, beharrezkoa zen denen parte hartzea.
Bestalde,
ez da ohikoa gure ikasgeletan beste ikastetxeekin elkarlanean
aritutako proiektuak ekoiztea. Honegatik, irakasleei baliagarria
gerta dakieken esperientzia izan delakoan gaude. Izan ere, beraiek
ere prozesua behatu ahal izan dute eta beren ikasleek izan duten lan
jarrera positiboaz ohartu dira. Guk ere irakasleen balorazio
positiboa jaso ahal izan genuen, oso gustuko izan baitzuten
proiektua eta hurrengo batean antzeko zerbait egin nahi badute
ere jada badute erreferentzia bat.
Gainera,
ikasgela bakoitzak behin beraien zatia bukatuta, lan guztiaren
emaitza ikusteko irrikaz agertu ziren beste ikastetxeetakoek
amaitzeko zain. Horretaz gain, irakasle batzuk beraien atsegintasuna
azalduz, azken lan hau beraien blog-ean zintzilikatu dutela ikusi
ahal izan dugu.
Prozesu
honen emaitza, jarraian dugun bideoa izan da:
EBIDENTZIAK:
1.Hasierako
ideiaren ebidentzia:
2. Aiako
eskolako blogean zintzilikatu zuten bideoa:
Klasean sartu ginenean
esan zigun Aingeruk "zelatatu" eta "zelatatzaileei"
buruz hitz egingo genuela. Horretarako, espetxe bat erakutsi zigun,
panoptiko bat, non, erdian dorre bat dagoen eta bertatik presoak
zelatatuak izaten diren.
Ondoren, hau, gure
bizitzara eta teknologiara bideratu zuen, eta galdetu ziguen gu
zelatatuak izaten ote ginen, nola eta honi aurre egiteko
erresistentziak. Hasieran talde txikietan hasi ginen taula betetzen,
baina, azkenik gela osoaren artean osatu genuen.
Hona hemen emaitza:
NORK
NOLA
ERRESISTENTZIA
Egela
Nabigazioaren kontrola
Pertsona batek besteei pasatzea irakurgaiak; beti
irekita edukitzea
GPS mugikorra
Posizionamenduaren kontrola
Kentzea
Google
Datu pertsonalak; guztiak
Asmatzea
Banketxeak / kreditu txartelak(bestelakoak)
Datuen kontrola
Ahalik eta gutxien
Facebook
Datuak; noiz konektatu
Argazkiak ez etiketatu
Whatsapp
Konexioaren azterketa
Tik bikoitza kendu; ordua kendu; profileko
informazioa bakarrik kontaktu batzuk edukitzea
Zerbitzuetako kamerak
Gure mugimenduak
...
Webcam-a (drone)
Sartu daitezkeelako
Pegatina bat jartzea
Konpainia telefonikoak
Lokalizazioa; erabilerak
Modo avion-en jartzea mugikorra
Jarraian, bideo bat ikusi
genuen: "¿Por qué me vigilan si no soy nadie?". Hemen,
Marta Peiranok ohartarazi nahi digu zenbat informazio sortu dezakegun
egunero, eta zein garrantzitsua den sare sozialetan gure anonimatoa
mantentzea. Horretarako, neska baten adibidea jartzen digu, non,
bertan ikusten dugun nola bere egun oso bateko mugimendu guztiak
kontrolatuak dauden.
Ondoren, beste bideo bat
ikusteko aukera ere izan genuen: "Las redes y lo datos: una
perspectiva crítica". Bertan, guk sare sozialetan eta
interneten egiten ditugun publikazioez hitz egiten digu, eta zein
garrantzitsua den hauekin kontuz ibiltzea. Horregatik, gure
pribatutasuna mantzeko azpimarratzen du sare sozialetan eta
horrelakoei dagokienez.
2.GELAN
IKUSITAKOAREKIKO GURE POSIZIONAMENDUA, HAUSNARKETA
Oro har entzuten dugu
kontuz ibili behar dugu sare sozialetan publikatzen dugunarekin eta
konsziente gara gure datuak dituztela, kontrolatuak gaudela. Baina,
zein puntutaraino gara konsziente?
Konektatuta bizi gara,
teknologiaren menpe, egunerokotasunean hainbat ordu igarotzen
ditugularik teknologia eskuetan dugula. Bideo hauek ikusteak zer
pentsatu handia ematen dit, banekien bai gure datuak zituztela,
baina, orain benetan jabetu naiz guk egunean zehar egiten ditugun
mugimendu txikienak ere badazkitela, guk uste baino arriskutsuagoa
dela.
Eta zer egin honi aurre
egiteko? Ahalik eta pribatutasun gehien mantentzen saiatu behar dugu,
gure anonimatoa mantentzen. Horretarako, gure datu gutxien ematea
izan daiteke aukeretako bat, edo datuak asmatzea.
3.IKUSITAKO GUZTIA
HEZKUNTZAREKIN ERLAZIONATU. GURE POSIZIONAMENDUA IRAKASLE MODUAN. ZER
EGIN BEHARKO GENUKE HONEKIKO EKOLAN?
Denbora aurrera doan
heinean teknologia garatzen doa eta geroz eta txertatuago dagoela
ikus dezakegu hezkuntza munduan. Hau positiboa izan daiteke
hezkuntzarako, hainbat programa interesgarri eta baliagarri baitaude
ikasleentzat. Gainera, gaur egun, txiki-txikitatik hasten dira
teknologiak erabiltzen, mundu teknologiko batean hazten direlarik,
horregatik, beharrezkoa ikusten dut hezkuntzan ere honen ezagutza
minimo bat eskaintzea. Baina, horretarako irakasleak ongi prestatua
egon beharko du, eta aurretik aipaturiko teknologiaren arrisku
guztiez ohartarazi beharko die ikasleei.
Praktiketatik itzuli berri garen aste honetan, taldekideok bizitako esperientzia ezberdinen inguruan hitz egiten aritu gara. Ikastetxe bakoitzaren lan egiteko modua desberdina dela ikusi dugu eta bakoitzaren alde on eta txarrei buruzko hausnarketa bat egin dugu. Solasaldi honen bidez lortu ditugun ideiak oso interesgarriak iruditu zaizkigu eta zuekin partekatzea bururatu zaigu. Azaletik eta modu orokor batean dago idatzita, baina, atera ditugun ondorio edo ideia garrantzitsuenak bertan txertatzea lortu dugula deritzogu.
Irakurri eta idatzi zuen esperientzian oinarrituz gurekin ados zaudeten edo ez.
1.-Metodologia
Gure praktikaldiari buruz hitz egiten hasi garenean metodologia desberdinak aurrera eramaten dituzten zentroekin aurkitu garela ohartu gara. Alde batetik, irakasgaiak modu tradizionalean kokatzen den Txanela proiektuan oinarritzen direnak ditugu. Bestetik, proiektuetan oinarritzen den sistema ikusi ahal izan dugu. Ezberdintasunak ugariak direla kontuan hartuta, hauen inguruan aipatu genitzakeen onurak eta kalteak adostu ditugu.
Lehenik eta behin, irakaslearen segurtasunari begiratuz, esan dezakegu Txanela proiektuak irakaslearen konfiantza bermatzen duela. Horrez gain, gelaren kontrola izatea errazten duela iruditzen zaigu. Nahiz eta kontrol hori zenbaitetan onuragarria izan, irakaslearen askatasuna ere neurri batean mugatu egiten du, proiektuetan ez bezala. Hauetan, irakasleek nahiz ikasleek erabakiak hartzeko aukera handiagoa dute. Gainera, proiektuetan lan egitean irakasleak ikasle bakoitzaren beharretara egokitzeko aukera zabalagoa du eta ikasleen talde lana sustatzen da elkar lanean arituz. Hala ere, txokoka lan egiteak aurre prestakuntza handiagoa eskatzen dio irakasleari helburuak bete nahi badira.
2.- Materialak
Materialari dagokionez, metodologiarekin erabateko lotura duela ikusi dugu. Txanela proiektuan esaterako, irakasgai bakoitzeko hainbat liburu zeuzkaten. Hauetaz gain, irakasleak lortutako fitxa solteak ere burutzen zituzten eta baita ordenagailuak ere. Gainera, irakurketa sustatzeko liburu ezberdinak aurkitzen ziren gelan. Proiektuka lan egiteko, aldiz, material anitzagoa behar da. Testu liburua matematika gaia lantzeko soilik erabiltzen zuten. Gainontzean, txoko bakoitzean material ezberdinarekin aritzen ziren lanean. Plastilina, gometxak, kartoia, lego piezak, metroa, eraikuntzarako piezak, puzzleak, bingoa… eta beste hainbat jolas. Horrez gain, laguntza gisa erabiltzeko material ugari aurki zitekeen gelan. Hiztegia, alfabetoa hitz larri eta xehekin, zenbakiak azpian izenekin, Atlasak, abakoak, mapak…
Honenbestez, proiektuka lan egitea askoz aberatsagoa dela iruditzen zaigu material aldetik.
3.- IKT erabilera
Orokorrean, ikastetxeetan teknologia berriak ez daude oso txertatuta. Gure esperientziari dagokionez, erabilera ugariagoa izan da Txanela proiektua lantzen duten zentroetan. Hauetan ikasys proiektua martxan jarriz, ordenagailuetan ariketak egiten dituzte. Arbel digitalaren erabilera ere anitzagoa da. Izan ere, gela bakoitzak hauetako bat du. Horrez gain, ordenagailua erabiltzeko oinarrizko pauta batzuk ere irakasten dizkiete baita mekanografia ere. Proiektuka lan egiten den eskoletan, ordea, ez zaigu tokatu teknologia berriak erabiltzen diren egoerak bizitzea. Teknologia berriak presentzia izan duten kasuetan ikasleen jarrera pasiboa da, pelikulak ikusi edo abestiak entzutea esaterako. Hala ere, ikastetxe gehienek euren blog-a dutela jabetu gara, gurasoek eskolan egindakoaren berri izan dezaten:
Orokorrean, ikasle gutxiko eskoletan sortzen diren harremanak oso estuak dira, bai irakasleen artean, bai ikasleen artean, bai irakasle-ikasleen artean eta baita irakasle-gurasoen artean ere.
Zikloka banatuta dauden ikastetxeetan, ikasleak ez dira beti taldekide berdinekin egoten, urtero taldekide desberdinak izaten dituzte eta honek umeen arteko harremanak sustatzen ditu. Jolas-orduan esaterako ziklo guztietako haurrak nahasturik ibiltzen dira jolasean, zenbait kasutan HH-ko haur batzuk ere parte hartzen dutelarik jolas horretan.
Irakasle gutxi direnez eta, irakasle guztiek haur guztiak ezagutzen dituztenez, elkar-lanak izugarrizko garrantzia du eta harreman sendoak sortzen dira. Irakasleek ume bakoitza ondo ezagutzeko aukera duenez, bere egoerara eta gaitasunetara egokitzeko ahalmen gehiago du eta laguntza maila handiagoa eskaintzea lortzen da. Gurasoak ere oso aktiboak dira eskola txikian, ahal duten guztietan esku bat botatzen diete irakasleei, irteerak, lantzen ari diren gaiaren inguruko azalpenak emateko, eskolako konponketak egiteko, beharrezko materiala uzteko, kirol arloa antolatzeko....
Bestalde, izugarrizko aldea dagoela ikusi dugu ikasle kopuru handiko ikastetxeetan. Santo Tomas Lizeoan ikasleen arteko harremanak itxiak dira, gelako ikaskideen artean mugatzen baitira. Hainbeste ikasle izanik, jolas-ordu ezberdinak erabili behar izaten dituzte guztiek tokia izan dezaten, eta honek beraien arteko harremanak murrizten ditu. Bestalde, irakasleekin duten harremana ona izan arren, eskola txikietan baina hotzagoa da. Gurasoekiko harremanari dagokionez ere gauza berdintsua esan dezakegu, orokorrean laguntzeko prest azaltzen direlarik.
Taldekide bakoitzaren argazki elkarrizketa ikusi eta konparaketa bat eginez, 10 ekintza edo momentu aukeratu ditugu. Une hauek teknologia erabiltzen ez dugunean egitea gustatzen zaiguna erakusten dute. Ez dugu argazki bakoitza azalduko, bakoitzak argazki-elkarrizketa pertsonalean ekintza hori aukeratzearen zergatia idatzi dugulako iada eta interesa izanez gero, argazki elkarrizketa indibidualak ikusteko aukera duzuelako!
Gaur egungo gizartean teknologia erabat sartuta dago. Uneoro, etengabe, erabiltzen dugu eta askotan gustuko ditugun ekintzak albo batera uzten ditugu edo ez ditugu guztiz aprobetxatzen. Nire kasuan, teknologia aparte utziz gustuen egiten ditudan ekintzak oso ekintza normal eta sinpleak dira, baina ekintza hauek bete egiten naute. 10 argazkiren bidez azalduko dizkizuet teknologiarik gabe egiten ditudan ekintza gustukoenak.
1.- FAMILIA
Argazki honetan agertzen den etxea Corellan daukaguna da. Familiarekin erlazionatzen dut, udan bertan elkartzen garelako guztiak. Izan ere, guraso, anai-arreba, bikote eta umeekin 15 pertsona gara eta guztiak elkartzea ez da erraza izaten. Familiaren konpainiaz disfrutatzea da gauzarik onenetariko bat niretzat eta harro nago dudan familiaz.
2.- LAGUNAK
Nire kuadrila edo lagunekin elkartzea ederra da. Arratsalde batean zerbait hartuz lagunekin egotea da nire planik gustukoenetako bat. Ez dugu elkarren konpainia besterik behar ondo pasatzeko. Elkarri nobedadeak kontatu, gertatu zaigunaren berri eman, txutxumutxuak egunean jarri, txisteak kontatu, parrandak antolatu...
3.- MENDIA
Eguraldi ona egiten duenean, gehien gustatzen zaidan planetako bat mendira joatea da. Paisaia zoragarriak ikusiz eta egoten den isiltasuna aprobetxatuz, sentsazio paregabeak nabaritzen ditut; lasaitasun eta askatasun sentsazioak hain zuzen.
4.- HONDARTZA
Eguraldi ona egiten duenean gustatze zaidan beste gauzetariko bat, hondartzara joatea da. Eguzkia hartzea, nire gauzetan pentsatzea, palan edo volleyball-ean aritzea eta uretan ibiltzeak egiten dute erakargarri hondartza niretzat; bistak ahaztu gabe noski!
5.- PLAN EZBERDINAK
Izugarri gustatzen zait ohikoak diren plan horietatik pixka bat irtetea. Ezagutzen ez ditudan inguruko tokietara joateak, egun pasak egiteak, probatu gabeko ekintzak burutzeak...zirrara sortzen didate. Betiko plana eta betiko konpainia izan arren, tokia aldatzeak bakarrik ere sortzen dit emozio edo zirrara berezi hori.
6.- KIROLA
Txiki-txikitatik gustatu izan zait kirola egitea. Denetarik probatu dut, futbola, saskibaloia, tenisa, volleyball-a, igeriketa, surf, judo, pilota, frontenisa, atletismo...inoiz ez zait gustatu kirol batean soilik zentratzea, denetatik probatzea baizik. Horregatik egin nuen kiroletako goi-mailako zikloa. Kirola egitean deskonektatu egiten dut, barruko estres edo ditudan kezkak kanporatzen laguntzen dit eta gero lasai-lasai eta aseta (satisfazioarekin) sentitzen naiz. Horrezgain, kirola konpainian egitean sortzen den konfiantza eta giroa izugarri onak direla pentsatzen dut, mesedegarri edonorentzat.
7.- MUSIKA
Musika entzutea atsegin dut. Musika mota ezberdinak entzuten ditut, momentuan ditudan sentimenduan kontutan hartuta lasaiak, rockeroak, tabernetakoak, erromeritakoak... uneoro, edonon abesti edo erritmoren bat izaten dut buruan baina gehien disfrutatzen dudan unea kontzertu bat zuzenenan ikustean izaten da.
8.- PERRETXIKOAK
Nire beste afizioetako bat perretxikoak biltzea da. Umea nintzenetik joaten naiz basora perretxiko bila, batez ere nire familiakoekin. Ederra da basoan gora eta behera ibiltzea arreta guztia perretxikoak bilatzean jarrita.
9.- JANARIA
Gustuko dudan beste gauzetako bat jatea da. Etxeko janaria izugarri gustatzen zait eta otordu bakoitzean gozatzen dut. Hala ere, etxetik kanpo norbaitekin gelditu eta afaritxo bat egitea edo pintxo edo razioren bat hartzea izugarri gustatzen zait. Gose punttua dudanean pintxoren bat jatea bizitzako gauzarik onenetariko bat dela iruditzen zait, konpainian bada askoz hobe.
10.- TONTOARENA EGITEA
Azken argazki honetan ikus daitekeen bezala, nire pasioetako bat tontoarena egitea da. Alaitasuna eta poztasuna nirekin doaz beti, aurpegian irribarre bat margotuta edukitzea baino gauza hoberik ez dago! Hori dela eta, asko gustatzen zait tontoaren egitea, ingurukoak alaitzean gain, ni ere pozten naizelako eta denok barre egiten dugulako. Denei gomendatzen dizuedan gauza bat da tontakeriak egitea; ni behintzat zoriontsu naiz horrela!
Iñaki Pagolak Adunako eskolari buruzko hitzaldia eman zigun asteartean (2015-09-29), IKT-etan zentratuz nagusiki.
Aduna Gipuzkoako barnealdean aurkitzen den 400 pertsonako herri bat da eta 68 ikaslez osatutako eskola txikia aurki dezakegu bertan. Eskola honen antolamendua, beste eskola gehienekin konparatuta, desberdina da, zikloak nahastuz aritzen baitira lanean, adin tarte desberdineko haurrak elkartuta alegia. H.H.2-tik L.H.1-era bitartean dauden haurrak talde bakar batean biltzen dira eta 12 besterik ez daude. L.H.2 eta L.H.3-ko ikasleak ere elkarrekin ikasten dute eta 15 ikasleko taldea osatzen dute. Eta azkenik, L.H. 4-5 eta 6-ko ikasleak ditugu, 11 denera. Lan hau burutzeko 9-10 irakasle daude Aduna eskolan.
Baina ezaugarri hau ez da Adunako eskola beste ikastetxeengandik desberdintzen duen bakarra. Bertan proiektuen bidez egiten dute lan, gai desberdinak lantzen eta aztertzen dituzten proiektuez osatuta dago beraien ikaskuntza prozesua. Proiektua Alkiza eta Berrobiko eskolekin elkarlana eginez eramaten da aurrera, hezkuntza aberasgarriago bat lortuz. Horretarako, testu liburuak albo batera utzi eta IKT-en erabilera anitza egiten dute. Honek harreman zuzena du eskolak duen heldutasun maila aurreratuarekin. Ikastetxe baten IKT heldutasun maila, zentru horrek duen digitalizazio mailarekin lotuta bait dago.
Adunako eskolan dohaineko aplikazioak erabiltzen dira, eta ikasle bakoitzak bere erabiltzailea izaten du Google Apps erabilli ahal izateko (drive, google+, blogger…).
Irakasleek kuaderno digitala erabiltzen dute. Kuaderno digitala, egin beharrekoak zehazteko, landutako konpetentziak biltzeko, lantzeko moduak azaltzeko, helburuak zehazteko… balio duen dohaineko baliabide bat da. Bertan lehenago aipatutakoaren inguruko hainbat datu bildu ditzakegu eta dataren arabera sailkatu eta ordenatu. Gainera, edonon erabili dezakegun baliabidea da, eta edozein momentutan eskuratu dezakeguna. Ikasleen ebaluazioen inguruko argibideak ere idatzi ohi dituzte kuaderno digitaletan, aurrerapenak, akatsak, ongi egindako gauzak… eta beste irakasleekin partekatzeko aukera ere izaten dute. Irakasleek Calendar izeneko aplikazio bat ere erabiltzen dute egingo dituzten zereginak zein diren jakinarazteko, irakasleek gainontzekoak non dauden jakin dezaten.
Ikasleei dagokienez, irakasle eta ikasleek osatzen duten plataforma bat dute. Plataforma honen izena Classroom da eta honen bitartez posible zaie hainbat lan aurrera eramatea ordenagailu bidez. Bertan, ikasleek egiten dituzten lanak partekatu ditzakete irakaslearekin eta honek, zuzenketak egin ditzake. Bestalde, irakasleak ere hainbat gauza partekatu ditzake plataforma honetan, bai bideoak, testu interesgarriak, irudiak… ikasleenganaino iristeko.
Lanak zergati bat izaten dute, praktikotasun bat. Kasu errealak erabiltzen saiatzen dira ikasleek gauzak errazago ikas ditzaten eta jasotako informazioa benetan barnera dezaten, teoria hutsean geratu gabe. Informazioa barneratzeko, ikasten duten hori praktikan jarri dezaketela ikustea da egokiena, ikasten duten horrek zerbaitetarako balioko diela ikustea.
Amaitzeko, Adunako eskolako sistema laburbilduz, hezkuntza eraginkor, dinamiko, aktibo, kooperatibo, elkarreragile eta parte-hartzailea sustatzen duela esango genuke, metodologia berriak aplikatuz, IKT- en erabilera eta jakintza bultzatuz, eta irakasle-ikasle harremanak indartuz.
